Świątynia Frey - Miejsce Wytchnienia i Odpoczynku

Ferin

Niedlugo wrócę.. *Rzekł jakby dla formalności. Powstał i szedł tak długo, asz stracił ich z oczu. Zatrzymał się i usiadł na trawie. Wyciągnął miecz z jaszczura, jeszcze raz go wyważył* Dobrze leży w dłoni *Stwierdził. Wbił go w ziemię i położył się na trawie, wzrok wbijając w niebo* Eleth.. *Szepnął. Powtórzył to słowo kilkukrotnie* Bądź ze mną..

Sir Keldorn

*Po dłuższym czasie płacz Frey zelżał, wówczas Kel spojrzał na Frey, uśmiechnął się do niej, chcąc dodać jej otuchy* - lepiej już Frey *zapytał, patrząc jej w oczy*

Frey

Tak, dziękuję Ci za wszystko... *patrzyła na niego załzawionymi oczami* Już lepiej... Dużo lepiej...*przyznała się, a potem delikatnie się do niego uśmiechnęła*

Sir Keldorn

*Odwzajemnił jej uśmiech i mocno do siebie przytulił*

Frey

*czuła jego ciepło i było jej tak dobrze, że na chwilę zapomniała o wszystkich zmartwieniach*

Sir Keldorn

*Tuląc ją do siebie powiedział* - zobaczysz Frey wszytko się ułoży, życie lubi płatać figle , lecz zawsze to czym nas obdarcza kończy się dobrze. *po tych słowach, uśmiechnął się do niej*

Frey

Mam nadzieję *szepnęła wtulona w niego* Mam taką nadzieję, lecz na razie jestem rozbita i sama nie wiem co ma robić, strach zagłusza wszystkie moje pozytywne myśli...

Sir Keldorn

Wierzę Frey, ale z każdym dniem będzie lepiej i będziesz więcej wiedzieć.

Frey

*spojrzała na niego* Ale czy to coś da... *zapytała* Wszak nie zmieni to zapędów JAO... A ja w tej sytuacji jestem bezsilna. Co mi po armi, skoro nie mogła bym go zaatakowć, bo to kłóci się z mą naturą... *jęknęła* Nie umiem tak...

Sir Keldorn

A Twój brat, kiedy powróci? - *mówiąc to miał nadzieję, że już niebawem*

Frey

On sam tego nie wie, raz jest, a innym razem nie może się zjawić *jęknęła cicho* Zresztą to narwaniec, choć przywódca z niego doskonały, to jednak jego język, już nieraz wpędził go w kłopoty, a mnie to przyszło potem odkręcać... *westchnęła ciężko*

Sir Keldorn

Rozumiem Frey - *powiedział ze smutkiem w oczach*

Sir Keldorn

*Po chwili dodał* - a jaki jest Twój syn *mówiąc to chciał odejść od tego smutnego tematu*

Frey

*uśmiechnęła się* Gabriel jest światłem mojej duszy *jej oczy zaszkliły się* Kocham go ponad wszystko, choć to niesforny dzieciak i ciągle mam z nim kłopoty, to jednak będzie kiedyś z niego wielki wojownik *zwiesiła na chwilę głos* Jest jak Abi silny i nieokiełznany, choć jest pomiędzy nimi jedna różnica... Abi jest typowym samotnym wilkiem *nagla łzy pociekły jej po twarzy, a serce jej zadrżało* Gabryś zaś jest bardzo towarzyski *zaśmiała się, choć łzy zostawiły na twarzy ślad* Hord miał kiedyś z nim utarczkę w karczmie... *jej oczy nagle pojaśniały* O alkohol... *parsknęła śmiechem* A malec miał wtedy ledwo 2 lata...

Sir Keldorn

To faktycznie niezły z niego malec *roześmiał się* - z chęcią go poznam, bo ciekaw jestem jaki jest.