Świątynia Frey - Miejsce Wytchnienia i Odpoczynku

Frey

Teraz jest u mego nauczyciela Lao... *znowu zwiesiła głos* Boję się o niego, po ojcu odziedziczył demony, które Abi nie potrafił okiełznać... Pewnie dlatego odszedł i nigdy syna nie widział *jej głos zadrżał* Lao obiecał nauczyć Gabriela panowania nad nimi, lecz i tak boję się o niego... On ciągle mówi o zemście na ojcu, a takie słowa ranią moje serce... *spojrzała na niego* Jak mam mu wytłumaczyć, że zemsta niczego nie załatwi... Ja przebaczyłam Abiemu, to dlaczego on nie może...

Sir Keldorn

Młody jest i butny z wiekiem się uspokoji - *chciał ją zapytać o ojca Gabriela lecz nie chciał aby znów płakała*

Frey

*spojrzała w jego oczy i ...* Pewnie chcesz zapytać o Abaddona... Cóż było nam wspaniale, ale gdy się okazało, że muszę wybrać swoje życie, lub syna usłyszałam od niego "To twoja decyzja Frey", a potem odszedł... *rzekła cicho drżącym głosem* Gdyby nie Hord i jego pomoc, pewnie nigdy byśmy się nie spotkali... Bo to on znalazł dla mnie Shievana, który zdjął ze mnie klątwę i uratował życie moje i Gabrysia...

Sir Keldorn

Niewiedziałem o tym, więc tymbardziej mi przykro, ale nie mówmy już osmutnych sprawach.
Jaką największą psotę zrobił Gabriel - *zapytał z ciekawością*

Frey

*zaśmiała się tylko* Najlepsze było jak zagroził Hordowi w karczmie, że będzie płakał tak długo, aż ten nie da mu alcoholowego... *zachichotała*

Sir Keldorn

*Roześmiał się głośno * - Haha wspaniały malec, haha

Frey

Tak, a w duecie z Kukułką byli nie do pobicia, jak zaczęli ryczeć Hordowi, to mało szału nie dostał... *parsknęła śmiechem*

Sir Keldorn

Biedny Hord, musi mieć anielską cierpliwość, haha

Ferin

* Podniósł się z trawy, wyrwał miecz z ziemi i przemówił szeptem* Bądź przeklęty Ferinie.. po wsze czasy.. *Ruszył spowrotem, niespiesznym krokiem*

Frey

Tak ma anielską cierpliwość... Tylko nieraz... *zająknęła się* Nieraz wydaje się taki zimny... *spuściła głowę rumieniąc się lekko*

Ferin

* Dostrzegł ich już z daleka, zawachał się, czy aby nie będzie im przeszkadzać.. Postanowił jednak ruszyć dalej. Rozglądał się uważnie. Okolica przypominała mu pewne miejsce... *

Sir Keldorn

*Nic nie odpowiedział, choć w jego oczach było widać smutek*

Frey

*spojrzała na niego uważnie* Kel, co się stało... *zapytała zaniepokojona*

Sir Keldorn

Nic Frey - *spojrzał na nią i się uśmiechnął*

Frey

*podeszła bliżej i delikatnie położyła swą dłoń na jego* Kel... *spojrzała mu w oczy* Powiedz mi, błagam Cię... Czy powiedziałam coś złego...