Świątynia Frey - Miejsce Wytchnienia i Odpoczynku

Frey

*uśmiechnęła się i z jaszczura na plecach wyciągnęła Łzę, potem stanęła tak by złapać równowagę, mocniej zacisnęła ręce na rękojeści i powtórzyła uważnie wszystko za Keldornem*

Sir Keldorn

*Widząć jak Frey dokładnie powtórzyła za nim ćwiczenie, powiediział z uśmiechem* - bardzo dobrze Frey, robisz duże postępmy.

Frey

*spojrzała na niego i roześmiała się* Postępy mówisz, to chyba jesteś pierwszy, który to zauważył i potrafił mnie czegoś nauczyć...

Sir Keldorn

*uśmiechnął się do niej* - może inni nauczyciele mają bardzo duże wymagania jak na początek, ja wolę uczyć powoli i dobrze, a teraz Frey spróbujmy wcielić to ćwiczenie w życie. *ukłonem zaprosił do krótkiego sparingu* - najpierw powoli przećwiczymy jeszcze raz to co już się nauczyłaś - *delikatnie swoim mieczem dotknął Łzę*

Frey

*spojrzała na niego i zaśmiała się* Jeno uważaj, żebym Ci czasmi ręki nie odcięła, bo nieraz mało uważna jestem, a wtedy o wypadek nie jest trudno *zachichotała* Dobrze więc *chwyciła miecz mocniej, stanęła na szeroko rozstawionych nogach, żeby złapać równowagę i uniosła miecz na wysokość ramion, lecz ze zgiętymi rękami w łokciach* Zaczynajmy więc ...

Sir Keldorn

Frey musisz wyprostować ręce i przybliż nogi do siebie - *powiedział, widząć iż ręce są zgięte, a nogi za szeroko rozsunięte, powiedział to tak aby ją nie zniechęcić* - zaobacz tak spróbuj zrobić - * pokazał je jak ułożyć ręce i nogi*

Frey

*zrobiła tak jak jej kazał, złożyła razem nogi, wyprostowała ręce i nagle poczuła, jak miecz mimo swej lekkości ciągnie ją do przodu, więc puściła do wyrzucając w powietrze, a nim zdążyła złapać równowagę wyrżenęła się o ziemię wyciągająć ręce do przodu, co zamortyzował upadek i nie pozwoliło by upadła twarzą w błoto, a po chwili miecz Kela wbił się w ziemię obok jej lewej ręki, gdy rzucony w powietrze wrócił spowrotem*

Sir Keldorn

*Widząc co się dzieje upuścił swój miecz i rzucił się by nie dopuścić do upadku Frey i sam wyrżnął w błoto, szybko wstał i podniósł ją* - nic Ci się nie stało Frey * na jego ubrudzonej twarzy pojawił się smutek, że to przez niego tak się stało*

Frey

*uśmiechnęła się na jego widok, wzięła wyciągnęła z kieszeni kawałek materiału i zaczęła oczyszczać jego twarz z błota śmiejąć się z wyczynów, które oboje przed chwilą odprawili* No pięknie panie rycerzu *mówiła śmiejąc się do niego* No ładnie, ładnie. Niewiastę tak w błoto, to się chyba nie godzi *jej ręka nadal delikatnie wędrowała po jego twarzy usuwając z niej brud*

Sir Keldorn

*Również zaczął się śmiać z całej tej sytuacji, pozwolił oczyścić twarz, podał jej Łzę i powiedział, dźwigając, swój miecz* - spróbujmy jeszcze raz Frey, stan tak abyś czuła równowagę, a miecz trzymaj wegług swego upodobania * na jego twarzy zagościł uśmiech*

Frey

*z uśmiechem na twarzy stanęła jeszcze raz lekko tylko na rozstawionych nogach, tak by wyczuć miecz i złapać z nim równowagę, ręce zaś tylko lekko przygięła, tak by było jej wygodnie* Dobrze, jestem gotowa *uśmiechnęła się od niego, a oczy jej zabłysły światłem słońca*

Sir Keldorn

Dobrze Frey -*odpowiedział wciąż smiejąc się z całej tej sytuacji, po chwili spoważniał, podnióśł swój miecz, mówiąc* - teraz Frey zacznij wykonywać ćwiczenie, spokojnie i powoli, ja będę parować Twoje ciosy, oczywiście też delikatnie i powoli.

Ferin

*Rozejrzał się dookoła w poszukiwaniu reszty. Dostrzegł ich w oddali, więc ruszył w tamtą stronę spiesznym krokiem*

Frey

*nadal trzymając miecz postawiła jedną nogę z przodu robiąc kroki, po czym uniosła delikatnie miecz i cięła nim z góry na dół po skosie, chcąc trafić Kela*

tatsu

*usłyszała echa rozmów, a po krótkiej chwili świst kling i śmiech. Uniosła głowę i wsłuchiwała się uważnie w to, co niósł ze sobą wiatr. Thyr podniósł łeb i zastrzygł uszami*