Świątynia Frey - Miejsce Wytchnienia i Odpoczynku

Shudri_

*Odebrał wiadomość i zaczął ją czytać..*

Siringa

* Patrzyła się na krasnoluda. Nagle przypominając sobie coś wyrwała mu zwój z rąk krzycząc*- Nie możesz! Nie czytaj tego..Wybacz mi..Lecz to strona z zakazanej księgi! *

Shudri_

*Nie dobrnął nawet do końca pierwszego słowa..* Więc.. Jak mam jej pomóc? *Dopytywał się*

Siringa

- Wybacz mi me zachowanie... Nie mogę pozwolić ci zginąć przecież..* spojrzała na niego* - Nie pomógł byś jej wtedy w żaden sposób.* rozłożyła zwój i przeczytała go raz, potem kolejny. Po chwili zaczęła cytować słowa zawarte w zwoju:
" Z kart "Kahinaru"/ tajemnej księgi Asgardu.
... W trzy kryształy dusza bogini zaklęta.

Tajemne kryształy z magicznymi kwiatami, które rozłupane jednocześnie przez trzech kochających mężczyzn powrócić do życia jej pozwolą.
Czwarty mężczyzna kochać ją winien, a w jego żyłach jej krew płynąć musi.
Nim rozłupane zostaną kryształy krwią tegoż skropione powinny być.
... Tajemny rytuał odprawiony być winien na starym cmentarzysku obok świątyni jej.
.... Na ołtarzu złożone ciało bogini bez ducha leżące.
U stóp jej jeden kryształ złożony, u wezgłowia drugi, trzeci zaś po stronie serca.
Świeżą krwią skropione, rozłupane winny zostać jednocześnie bronią przez każdego z nich ukochaną.
.... Po zachodzie słońca rytuał winien się odbyć, a ciało bez duszy nie powinno leżeć oddzielone dłużej niźli miesiąc.
Po tym czasie nic już zrobić nie będzie można i Pani umarłą pozostanie na zawsze.

....Zdobycie kryształów trudnym jest zadaniem, gdyż strzeżone one są pilnie przez trzy potwory.
Pierwszy z czerwonym kwiatem ognia przez Złotego Smoka z Drakany (kraj na wschodzie) strzeżonym jest, drugi z niebieskim kwiatem wody przez Krakena potwora morskiego z Architut (kraj na zachodzie), trzeci zaś z żółtym kwiatem ziemi przez Strażnika z zapomnianego lasu.
Pokonać je muszą wszyscy zgodnie na wyprawę ruszając, a zazdrość swoja powściągnąwszy pomagać sobie muszą, gdyż tylko razem uratować ją mogą.
... Gdy już powrócą śmiałkowie w glorii i chwale u nóg swej pani winni złożyć kryształ z niebieskim kwiatem, u wezgłowia z żółtym, a z czerwonym obok serca jej.
... Spieszcie się, zatem śmiałkowie, bo czas nagli, a dusza pani raz utracona nie da się zawrócić z drogi wieczności...

"Z miłości oddane życie, tylko miłość może uratować"
* Gdy skończyła jej wzrok powędrował na Shudriego* - Tak brzmią słowa owej przepowiedni...

Shudri_

*Stał w milczeniu, rozważając słowa przepowiedni. Skinał powoli głową, lecz nie odzywałsię jeszcze długo...*

Siringa

- Przemyśl słowa owej przepowiedni..* rzekła do niego odwracając się* - Niech dobrzy bogowie czuwają nad toba byś podołał swemu zadaniu* szepnęła cicho odchodząc..*

Shudri_

*Otrząsnął się z zamyślenia. Ruszył do komnaty Freyji*

Ferin

*Wkroczył do Ogrodu Świątynnego. Przeszedł się po nim powoli. Chodził po nim jakiś czas napawając się wonią kwiatów i delikatnym wietrzykiem. W końcu dotarł do drzewa, zbliżył się do niego i usiadł w jego cieniu, lecz nie na lawce, ale po drugiej stronie roślny. Poczoł mówić sam do siebie* Nieźle.. Zostanę tu jakiś czas.. potem, kto wie... Może Wielkie Pustkowia? *Uśmiechnął się sam do siebie, odgarnął kosmyk jasnych włosów z twarzy*

Ferin

*Powstał i przeciągnął się, ziewając przy tym głośno. Otrzepał się z resztek brudu i ruszył w kierunku jadalni*

Frey

*wbiegła do niego i schowała się za drzewem* - Tak, błagam... *krzyknęła zza niego* - Pokaż mi jak się zabawiają Wojownicy, o niczym innym nie marzę... *zaśmiała się znowu*

Sir Keldorn

*stanął w drzwiach wypatrują ją gdzie się schowała*-A jesteś śliczności zawołał...-Zaraz się dowiesz...*krzyknął gniewnie i zaczął biec w jej kierunku*

Frey

*wystraszyła się, gdy krzyknął, a potem ruszyła pomiędzy rabatkami i wokół ławeczki, cały czas starając się, żeby jej nie złapał. Chichotała przy tym cały czas radośnie* - Jak się będziesz tak wolno ruszał, to się nie dowiem, a bardzo bym chciała... *zawołała, nie zwalniając biegu i balansując pomiędzy kwiatowymi rabatkami*

Sir Keldorn

*biegł za nią coraz szybciej wymijając rabatki i powoli się do nie zbliżając*-Skórę wygarbuję zabaczysz...*wołał gniewnie*

Frey

*krzyczała i śmiała się na przemian, suknię w rękach trzymając i unosząc ją delikatnie, coby się w nią nie zaplątać. Zgrabnie przeskakiwała rabatki kwiatowe i mijała krzaki róż* - No to dalej, bo już się doczekać nie mogę... *odkrzyknęła, zanosząc się radosnym chichotem*

Sir Keldorn

*wymijał i przeskakiwał rabatki zbliżając się do niej coraz bardziej. Widział już doskonale jej sylwetkę*-Zaraz będziesz moja...*zaśmiał się głośno*-Nic Cię nie uratuje...