Świątynia Frey - Miejsce Wytchnienia i Odpoczynku

Frey

To nie możliwe, nie możliwe... *jęknęła znowu* Jak to się stało... *nagle przypomniła sobie co się stało w kaplicy i nagle ogarnął ją strach* Co ja mu powiem... Co ja mu powiem... *kaszel zagłuszył jej ostatnie słowa, a potem nagle zwymiotowała spienioną krwią*

Ferin

* Przykląkł na jedno kolano* Pani? Komu? Co się dzieje? *dopytywal się*

Frey

*spojrzała mu w oczy przerażonym wzrokiem* Nic nikomu nie mów, błagam Cię... Nikomu... To przejdzie samo... Na pewno przejdzie... *jej myśli biegły w paniece do stanu, gdy była w ciąży z Gabrielem, strach był coraz większy, bo wtedy czuła się tak samo i miała takie same objawy*

Ferin

*Zaniepokoił się* Dobrze Pani.. *Zdołał powiedziec tylko tyle*

Frey

Dziękuję... *szepnęła cicho i szybko wstała* Dziękuję...

Sir Keldorn

*zauważył, że Frey uklękła, a później szybko wstała, lecz niepokój wkradł się w jego serce, wstał i podszedł do nich, na ustach Frey była krew* - Frey co się stało *gniewnie spojrzał na Ferina* - coś TY jej zrobił, zapytał wydobywając miecz

Frey

Nie Kel... *krzyknęła przerażona jego zachowaniem i ręką chwyciła ostrze jego miecz, a wtedy z przeciętej skóry kilka kropel krwi spłynęło na jego ostrze* On nic nie zrobił...

Siringa

* Wracała zamyślona do towarzyszy, gdy ujrzała skuloną siostrę. Podbiegła do niej szybko stoskana* - Frey ? * spojrzała na nia pytająco*- Co się dzieje?

Sir Keldorn

*Słysząc krzyk Frey, natychmiast wstrzymał miecz, widząc, jej krwawiącą dłoń, szybko ją opatrzył, a jego wzrok skupił się na niej pytając to co się stało* - wybacz Panie lecz z miejsca gdzie byłem wyglądało jakbyś coś zrobił Frey, a krew na jej ustach to potwierdziła, wybacz mój gniew, sercem się kierowałem nie rozumem - * spojrzał na towarzysza i skinieniem głowy go przeprosił*

Frey

Nic się nie stało, już dobrze... *skłamała* to tylko nerwy.... *zerknęła przerażona na Kela* Uspokój się, błagam Cię... *spojrzała mu w oczy* Wszystko jest dobrze...

Sir Keldorn

Jestem spokojny Frey, już jestem spokojny - *wyjął białą chustę i otarł jej skrwawione usta*

Frey

*gdy czyścił jej usta uśmiechnęła się do niego* Na prawdę nic się nie stało... *próbowała przekonać samą siebie, choć bolało ją potwornie*

Siringa

* Patrzyła na Frey obserwując ją uważnie. Nic nie powiedziała jednak, czekając na jej wyjaśnienia. Spopjrzała na Ferina i Keldorna.* - Nie możemy walczyć z demonem... Zwłaszcza Frey w takim stanie...

Sir Keldorn

*Ukradkiem ujżał miejsce, gdzie Frey wymiotowała krwią, było jej tam sporo, spojrzał na nią, robiła się coraz bielsza* - Frey napewno wszystko w porządku, widzę że coś jest nie tak

Frey

Nie jestem w żadnym stanie *zaprzeczyła szybko* Rozumiesz... Jestem gotowa... *jęknęła zrozpaczona* Ani mi się ważcie teraz rezygnować z walki... Słyszycie... *krzyknęła i... zemdlała*