Świątynia Frey - Miejsce Wytchnienia i Odpoczynku

Frey

*posadziła go na ławie, a potem się do niego uśmiechnęła* - Poczekaj tu momencik, ja pójdę do kuchni i coś dla nas przygotuję... *po tych słowach podążyła do kuchni*

Frey

*weszła do jadalni i położyła na stole obie patery i wino, a potem szybko wyszła spowrotem do kuchi, a po chwili wróciła z dwoma następnymi paterami i świecą. Rozłożyła wszystko w pięknym stylu na stole, przed Kelem i sobą położyła śliczne złote talerze ze sztućcami, a potem położyła kielichy i napełniła je winem* - Od czego zaczynamy... *zapytała z uśmiechem* - Mięso, ciasto, owoce czy chleb... *zaśmiała się radośnie jak dziecko i usiadła naprzeciwko niego. Zapadł już zmrok, ale świeca, która paliła się na stole dawała jasne, przytulne światło w jadalni*

Sir Keldorn

*uśmiechnął się. Był pod wrażeniem tego co Frey przygotowała* - Myślę, że zaczniemy od mięsa...- Bardzo apetycznie wygląda...*roześmiał się*

Frey

- A ja wezmę trochę ciasta, bo mam ochotę na słodkie... *zaśmiała się i wzięła sobie kawałek ciasta*

Sir Keldorn

- Pozwolisz, że nałożę...*nabrał kawałek ciasta i położył Frey na talerz, następnie sobie nałożył kawałek mięsa...*

Frey

*wzięła kawałek ciasta i wsadziła sobie do ust* - Doskonałe... Anette się sprawiła jak zawsze... *pochwaliła kucharkę*

Sir Keldorn

*rózwnież skosztował mięsa* - Tak mięsko wyśmienite...*roześmiał się*

Frey

- Dlaczego mężczyźni przedkładają mięsko nad inne potrawy... *zapytała nagle w niego się wpatrując, a blask świecy igrał delikatnie w jego oczach*

Sir Keldorn

*spojrzał na nią i się uśmiechnął* - Mój mistrz kiedyś opowiedział mi pewną historię...
- Dawno temu żył sobie wielki wojownik, który kochał się w pięknej kobiecie...
- Jej wadą był to iż nie potrafiła nic innego robić tylko przyrządzać mięsko...
- Ten wojownik tak bardzo ją pokochał, że i mięsko było dla niego miłoscią tej kobiety...
- Od tego czasu każdy mężczyzna będący potomkiem tamtego wojownika, kocha mięsko na znak miłości do kobiety...*spojrzał na nią uwążnie czekając co odpowie*

Frey

*spojrzała na niego i uśmiechnęła się promiennie* - Ciekawa opowieść, znasz może jeszcze jakieś... *zapytała zaintrygowana*

Sir Keldorn

- W mojej wiosce opowiadano następującą legendę...
- Dawno temu w górach mieszkał smok...Był to bardzo dobry smok... Pomagał ludziom, a oni w zamian go karmili, rozmawiali z nim...
- Pewnego razu gdy smok leżał na popołudniowej drzemce usłyszał śpiew niewiasty...
- Podszedł do nie bliżej aby się jej przyjżeć...
- Gdy ją zobaczył to się w niej zakochał...
- Jakimś cudem doszło to do ojca dziewczyny wyprawił więc wojów na smoka aby go ubili...
- Niewiasta się o tym dowiedziała i pobiegła go ostrzec...
- Już była przy jaskini jak zobaczyła, że smoka ubijają ruszyła więc z odsieczą i polegli razem...
- Gdy już umarli ich ciała wzniosły się do nieba i przemieniły się w gwiazdy...
- Podobno jak się im przyjżeć to widać, że dziewczyna i smok spacerują po nieboskłonie...

Frey

*oparła brodę na splecionych dłoniach i wpatrzyła się w niego* - Piękna opowieść, zaiste to szczęśliwa wioska być musi, skoro takie opowieści po niej krążą... *westchnęła*

Sir Keldorn

- Kiedyś zaiste była szczęśliwa...*posmutniał*
- Lecz zbóje napadli no wioskę i gród...Niszcząc i paląc wszystko...
- Jak przyjedziesz to zobaczysz...
- Trochę już odbudowałem...ale na resztę potrzeba czasu...*uśmiechnął się*

Frey

*opuściła ręce i położyła je na jego dłoniach* - Tak mi przykro Kel... *uśmiechnęła się do niego niepewnie*

Sir Keldorn

- To już dawno było...-Dzieckiem wtedy byłem...
- Nie pamiętam tamtych dni...*uśmiechnął się*
- Wznieśmy toast Frey...*roześmiał się* - Za Ciebie i Shu aby Wam się dobrze układało w małżeństwie....