Świątynia Frey - Miejsce Wytchnienia i Odpoczynku

Frey

Pani tatsu odpisała, lecz obawia się przybyś, po tym jak jej groziłeś *rzekła do brata* Czy byłbyś na tyle uprzejmy, aby zapewnić ją, iż tutaj czuć się może bezpieczna *poprosiła go* No i mam nadzieję, że sznur będzie dobry...*rzekła drżącym głosem*

Tristian

*Spojrzał na siostrę, ponurym wzrokiem. Zawachał się.* Nic się jej nie stanie. Nie trap się. *Zmierzwił siostrze przyjacielsko włosy, na jego twarzy, na ułamek sekundy pojawiło się coś, na kształt blade uśmiechu* Rzeknij jej, że nic się jej nie stanie. *Założył sznur na ramię, siadł na ławie i spojrzał w oczy siostry* Nie trap się...

Frey

Wiem kochanie *siedząc obok przytuliła się do niego* Jak my przetrwamy ten pogrzeb kochanie *szepnęła*

Tristian

*Głos mu się załamał, a po twarzy potoczyła się łza* Ja już nic nie wiem. Nic już nie jest jak kiedyś. *Nie chciał o tym myśleć, kiedy myśli o śmierci... jej odejście staje się tak realne, i takie nieodwracalne. Po jego policzkach znów potoczyły się łzy. Oparł glowę na ramieniu siostry*

Frey

*Objęła go mocno* Kocham Cię, nie myśl o tym, bo to źle Ci robi, odpocznij i będzie wszystko dobrze *szepnęła cicho*

Tristian

*Spojrzał na siostrę* Nie martw się mną. Ja... dojdę do siebie. *Zacisnął rękę na sznurze* Dojdę do siebie...

Frey

*Trzymała go mocno w ramionach* Ja to wiem kochanie, ja to wiem... *szepnęła cichutko*

Tristian

*Zamyślił się* Przeproś odemnie smoczyce... Ja, nie miałem prawa się tak zachować. *Jego głos robił się coraz bardziej przepity, i coraz cichszy* Tylko wstyd Ci przynoszę... ludzie nie długo przestaną tu przechodzić - przezemnie...

Frey

*Spojrzała na niego* Nie martw się o to, nie przynosisz mi wstydu, a co do przychodzących to chyba jednak będą tutaj przychodzili *zaśmiała się i poczochrała go delikatnie* Teraz musze iść, bo Danielus na mnie czeka *rzekła z błyskiem w oku, po czym wstała i skierowała się do komnat wampira*

Tristian

*Gdy Tristian wrócił z lasu, poszedł prosto do jadalni. Odkorkował kolejną butelkę, i wypił ją powoli, rozmyślając nad czymś. Puste naczynie odstawił na stół, a sam owinął się płaszczem, położył się na ławie, i po jakimś czasie zasnął*

Frey

*Jan, stajenny o stary ogrodnik złapali panicza Trisa i zanieśli do jego pokoi, a w tym czasie służące posrzątały jadalnie i przyszykowały na jutrzejszy przyjazd gości. Wszędzie porozstawiano świeże kwiaty, świece w kandelabrach oraz naczynia i kielichy na wino. Gdy już wszystko było przyszykowane Jan nakazał służbie udanie się na odpoczynek, aby jutro byli w pełni sił*

Frey

* Gdy Jan wrócił z cmentarza w kuchni trwały już przygotowania do przyjazdu szacownych gości. Kucharka przygotowywała miesiwa, służki roznosiły owoce na paterach, a on ze stajennym i ogrodnikiem zajęli się wnoszeniem beczek elfiej wódki i wina do kuchni, gdzie służące nalewały je do dzbanów i rozstawiały na stole. Jan nakazał skończyć przygotowania dokładnie godzine przed przyjazdem gości* Gdy skończycie macie udać się do swych czworaków, bo resztą zajmie się pani sama. I żebym nikogo z was nie widział wałęsających się po Świątyni, bo chłosta was nie minie *rzucił srogo i poszedł sprawdzić, czy panicz się już obudził i czy czegoś mu nie trzeba*

Frey

*Jan spojrzał poraz ostatni na stół na którym stały już miesiwa, owoce i wino oraz wódka, po czym nakazał zniknąć całej służbie, a sam wszystko sprwdziwszy również odszedł w milczeniu*

Frey

*Wbiegła do jadalni cała we łzach i usiadła skulona na jednym z krzeseł, na stole stało przygotowane jedzenie i picie dla gości, lecz ona nie spojrzała nawet na to wszystko, siedzała tylko i płakała*

Shudri · Gość

*Wszedł do jadalni ,zatrzymał tuż obok Bogini, delikatnie chwycił za ramię. Spojrzał jej głęboko w oczy, przemówił stanowczo* Nie roń łez wielu, nie żegnamy się z nią na zawsze. Spotkamy się razem w domu ojca, pręczej, czy później *Uśmiechnoł się nieznacznie, otarł palcem wskazującym jedną z łez*