Świątynia Frey - Miejsce Wytchnienia i Odpoczynku

Ferin

Ja? *Zdziwił się* Właściwie jestem tu od niedawna.. Obawiam się, że nie znam tu niczego ponad to, co znasz ty, Pani *Uśmiechnął się słabo*

Frey

*spojrzała na poważną twarz mężczyzny* Więc pozwól, że pani tego przybytku, czyli ja oprowadzę Cię po nim, skoro już dla mnie pracujesz *uśmiechnęła się radośnie*

Ferin

*Spojrzał na nią dziwnie* Wybacz, Pani, że to mówię, ale o ile mi wiadomo, to Właścicielką tych włości jest Freyja, która życie straciła.. *Westchnął*

Frey

*zaśmiała się* Tak wiem, że to dziwne, lecz odzyskałam życie na jeden dzień dzięki siostrze mej, która duszą swą ze mną się podzieliła, byśmy mogły uczestniczyć w ślubie naszej serdecznej przyjaciółki Agnes... *zasmuciła się nagle* Niewiele nam czasu pozostało do mego powrotu tam, lecz zanim to się stanie jeszcze przyjdzie nam się z demonem zmierzyć, lecz zanim to się stanie postanowiliśmy uczcić, to że choć w taki sposób mogę tutaj być...

Ferin

* W miarę jak wyjaśniała jego zdziwienie narastało coraz bardziej. Powstał i przykląkł przed nią* Wybacz Pani, że tak się zachowałem *Rzekł wbijając wzrok w podłogę* Jam jest Anor *Przedstawił się*

Frey

*bogini uśmiechnęła się promiennie* Przede mną nikt klękać nie musi, a teraz chodź *podała mu rękę i pomogła wstać* Zapraszam Cię na piknik, bo zaraz moi goście zaczną mnie szukać, ty zażyjesz trochę rozrywki, a my poznamy się lepiej...

Ferin

Pani, ja nie wiem, czy powinienem... Jeszcze wstyd Ci przyniosę, lub przez swój niewyparzony język obrażę twych gości...

Frey

*zaśmiała się jeno i pod ramię go chwyciła* O moich gości się nie martw, jeśli ich obrazisz sami wymierza ci karę *zachichotała* A teraz chodźmy, bo skoro mam się oddać twej opiece to wypada lepiej się poznać *i pociągnęła wojownika nad rzekę*

Ferin

*Uśmiechnął się do tylko do siebie ...*

Sir Keldorn

*Wszedł do jadalni usiadł za stołem i zaczął masować, kark który bardzo go bolał, po źle przespanej nocy*

Frey

#Po chwili z komanty wyszedł medyk, poszedł do jadalni i stanął koło Sir Keldorna# Niech będzie silny... #położył dobrodusznie rękę na jego ramieniu # Żona zbyt słaba jeszcze, nie czas teraz na dzieci dla was. Żona wypocznie, to i dzieci będą, lecz teraz odpoczywać musi #zdjął rękę z jego ramienia# Niech się żoną opiekuje, a będzie dobrze, lecz na razie żadnej broni, żadnych stresów. Jak będzie dobrze dbał o żonę, to ona szybko wróci do siebie. A teraz nic tu po mnie, żona czeka, niech idzie i będzie dla niej dobry i czuły #po tych słowach wręczył mu worek, na którym widniały ślady krwi# A to niech spali i to szybko #rzekła spokojnie i wyszedł szybko ze Świątyni#

Sir Keldorn

*Nie wiedział co powiedzieć, zamurowało go, słuchał, gdy medyk skończył i wyszedł z jadalni, oprzytomniał, zobaczył, że trzyma worek, z zakrwawionym pakunkiem, przypomniał sobie co ma z tym zrobić, poszedł na zaplecze jadalni tam był piec, w kórym ogień spokojnie się palił, włozył do niego cały worek, ogień oplót pakunek i po pewnym czasie spalił wszystko, gdy już był pewny że to co się miało spalić się spaliło, udał się do Frey*

Frey

*przeszła przez jadalnię, nie zatrzymując się tam*

Frey

*przeszła szybko przez jadalnię i podążyła do holu*

Sir Keldorn

*wszedł do jadalni i zasiadł za stołem czekając na służbę...*