Świątynia Frey - Miejsce Wytchnienia i Odpoczynku

Sir Keldorn

*gdy odeszła poczuł jak bardzo pieką go placy. Sięgnął reką za koszulę gdy ją wyciągnął była cała we krwi.* -Muszę Jana znaleźć *pomyślał...*- Może mnie sszyje...*udał się więc do kuchni..

Ferin

*Wkroczył do budynku, rozejrzał się ciekawie. Ujął w dłoń jeden z buzdyganów, wyważył go w dłoni. Wziął szeroki zamach, powietrze świsnęło* Zbyt ciężki dla mnie.. *Stwierdził* choć do treningu odpowiedni.. *Przysunął się bliżej jednej z kukieł. Zrobił wypad do przodu i cios od dołu dosięgł karku manekina. Wykonał serię ciężkich ciosów, które jednak łatwo byłoby sparować w normalnej walce. W końcu chwycił broń w dwie dłonie, uniusł ją nad głowę i trafił w ramie kukły czyniąc jej niewielkie wgniecenie. Zasapał się dość znacznie* Potrzeba ci wielu treningów Ferinie.. *Udał się na krótki odpoczynek*

Ferin

* Powstał z krzesła i znów podszedł do stolika z brońmi* Może z mieczem pójdzie mi lepiej?... *Sięgnął po miecz z długą, lśniącą klingą, chwycił go oburącz i podszedł nieprędko do sfatygowanego manekina* Dobrze będzie, jeśli klęski w walce z tobą nie poniosę... *Uśmiechnął się do przeciwnika. Pewniej uchwycił rękojeść i dźgnął niby włucznią. Prędko wyciągnął ostrze, z obrotu podciął nogi ofierze i przy następnym obrocie klinga świsnęła tuż nad wypchaną głową. Chybił... Posłał wściekłe spojrzenie przedmiotowi jego ćwiczeń. Mając zaciśnięte zęby uderzył ponownie, trafił w ramię - ten cios z pewnością pozbawił by wroga kończny. Przez jakiś czas ćwiczył jeszcze różne odskoki i uniki, bo jak twierdził ważniejsze od zadania ciosu jest jego uniknięcie...*

Ferin

* Wybrał ze stolika jeszcze parę ciężkich maczug, chwycił je w obie dłonie i długo okładał manekina. Ćwiczenie to ciężkie, lecz dobrze wzmacnia ramiona - tego nauczył go średniozamożny kupiec, u którego przebywał przez zeszłą, wyjątkowo srogą zimę. Gdy ramiona odmawiały mu już posłuszeństwa odrzucił maczugi i opuścił salę*

Ferin

* Pchnął ciężkie wrota i od razu zbliżył się do stolika. Wziął jedną z niewielkich tarcz, mocowanych do ramienia. Przymocował ją do lewej ręki, w prawą natomiast chwycił miecz, który najbardziej mu odpowiadał - lekki, acz dość długi, którego ostrze lśniło pięknie w świetle słońca wpadającego przez okna. Wybrał tego manekina, co wcześniej i rozpoczął spokojne zamachy i pchnięcia dla rozgrzewki *

Ferin

* Przez spory okres czasu trenował to samo udeżenie: Stawał tyłem do kukły, obracał się i uderzał od dołu*

***

* Potem spróbował ćwiczenia, którego nauczył się jeszcze za czasów, kiedy to mieszkał w swym rodzinnym miasteczku. Stanął dwa kroki od manekina, zamykał oczy i uderzał na ślepo *

Ferin

* Nieźle już się spocił, kiedy odłożył miecz i tarczę. Kolejny raz pochwycił ciężki buzdygan i zaczął nim okładać nieruchomego przeciwnika*

Frey

*pchnęła lekko ciężkie drzwi i weszła do środka, a na widok mężczyzny uśmiechnęła się radośnie. Podeszła do niego i skłoniła się dwornie* - Witaj Anorze...

Freyja

Ferin
* Odwrócił się, odrzucił broń na ziemię. Przeczesał dłonią włosy i uśmiechnął się* Witaj, Pani.

Freyja
*uśmiechnęła się znowu* - Widzę, że sala nie stoi pusta... *zaśmiała się* - To dobrze, bo się martwiłam, że nikt nie będzie z niej korzystał...

Ferin

Dobry sposób do zabicia czasu, jak i ćwiczeń... Acha.. * Spojrzał na Freyję w dziwnys posób* W mojej szafie pojawiły się nowe ubrania.. Lecz nie przypominam sobie, bym samodzielnie je kupował.

Freyja

*zarumieniła się lekko* - Pomyślałam sobie, że mojemu Dowódcy przyda się kilka nowych ubrań, jeśli Cię to uraziło to wybacz mi... *spuściła wzrok*

Ferin

Nie przepraszaj *Pokręcił głową* Poprostu.. chciałem podziękować...
Usiądźmy *Wskazał dłonią na fotele znajdujące się nieopodal* Mam jeszcze jedną sprawę..

Freyja

*na jej twarzy wymalował sie wyraz ulgi* - Dobrze... *podeszła do krzesła i na nim usiadła* - Słucham... *spojrzała na niego*

Ferin

* Przysiadł obok* A więc.. *Westchnął. Zrobił krótką przerwę. Zacisnął zęby i rzekł prawie szeptem* Jeśli mógłbym prosić o.. Parę złotych monet... *Urwał*

Freyja

*zaśmiała się i spojrzała naniego* - Nie musisz o nic takiego prosić, wszak pracujesz u mnie, więc wynagrodzenie ci się za to należy i to moja wina, bo to ja powinnam była o tym pomyśleć... *znowu zrobiło się jej wstyd* - Wybacz mi proszę i powiedzi ile Ci potrzeba...

Ferin
Dwanaście * Powiedział, mocno zaciskając dłonie na poręczach*

Freyja

Dwanaście monet... *zapytała zdziwiona*

Ferin

Tak. *Odetchnął* Wrócą do ciebie, kiedy zdobędę trochę pieniędzy.

Freyja

*zaśmiała się i spojrzała na niego* - Dostaniesz trzy sakiewki monet i potraktuj to jako swe wynagrodzenie.... *pomyślała przez chwilę* - Tak... *rzekła w końcu* - Umówmy się iż każdego pierwszego dnia miesiąca będę Ci wypłacała wynagrodzenie w ilości trzech sakiewek. Czy może tak być... *zapytała*

Ferin

Nie * Uśmiechnął się* Dwanaście monet. Tyle jest mi potrzebne.

Freyja

*spojrzała na niego* - Tobie jest potrzebne tylko dwanaście i tyle będziesz mógł sobie wziąść, lecz jednak ja pragnę w jakiś sposób zgratyfikować Ci twój trud, prosze przyjmij te 3 sakiewki, a co z nimi zrobisz to już twoja spraw, wszak możesz je oddać biednym...

Ferin
* Zabrał sakwy, otwarł jedną i wyciągnął 12 Złotych Koron* Dziękuję. *Rzekł*

Freyja

*uśmiechnęła się do niego promiennie* - Czy czegoś Ci jeszcze potrzeba... *zapytała z troską w głosie*

Ferin

To wszystko * Podniósł się i skłonił* Dziękuję.

Freyja

- Dobrze, bywaj więc i do następnego spotkani...

Ferin

Do zobaczenia

Freyja

*gdy skończyli rozmowę wyszła zostawiając go, aby mógł poćwiczyć w spokoju*

Ferin

* Skończył dopiero, gdy ręka nie była już zdolna utrzymać buzdyganu. Pchnął barkiem manekina, ten złamał się, bowiem już ciężki buzdygan zniszczył go prawie całkiem. Wyszedł..*

Tristian

*Wszedł powoli, rozglądając się po sali. W powietrzu unosił się zapach garbowanej skóry. Tristian podszedł do stołu, przeleciał wzrokiem po najróżniejszym orężu aż w końu chwycił niewielki topór do rzucania.* Ładne siostro zabawki tu zgromadziłaś... Ostrze hartowane jeszcze w początkach Galimoru. Cholera... znak kowala się zatarł. *Spojrzał w stronę manekinów, zakołysał się na biodrach i cisnął siostrzaną zabawką w jednego. Toporek wbił się w drewniany tors gładko i głęboko, Tristian uniósł tylko brew widząc to.* Ładny. Ładnie wyważony i nadal ostry... skąd ty bierzesz złoto na to wszystko? *Uśmiechnął się i usiadł w kącie ze skrzyżowanymi nogami. Wyciągnął zza pasa nóż o sporych rozmiarach, i osełkę z sakwy. Zatonął w myślach, raz po raz przesówając osełką po nożu, a uśmiech ciągle nie zchodził z jego twarzy.*

Sir Keldorn

*wchodząc do sali zauważył siedzącego w zamyśleniu Tristiana, nie chcąc mu przeszkadzać. Zawrócił i udał się na łąki za karczmą*

Alandiril I

*wszedł powoli do sali i podszedł do stołu z bronią, wzioł łuk i strzały, potem podszedł do tarcz i zaczoł strzelać*

Alandiril I

*wziął najlepszą broń i wybiegł*