Świątynia Frey - Miejsce Wytchnienia i Odpoczynku

Frey

*Frey wraz z Keldornem doszli do rzeki, po chwili zobaczyli wielki głaz leżący na brzegu* To tutaj *zawołała radośnie bogini i pociągnęła go w kierunku kamienia* Pięknie tu jak zawsze ...

Sir Keldorn

*Wpadł w zachwyt gdy to zobaczył, rzeka delikatnie szumiała, wszędzie były kwiaty, oprócz szumu słychać było śpiew ptaków, który napełniał serce radością - podszedł z nią do głazu i pomógł jej usiąść*

Frey

*podziękowała uśmiechem i miecz na kolanach sobie położyła, a potem wygodnie się na głazie rozsiadła* Ah... *westchnęła rozanielona*

Sir Keldorn

*Keldorn widząc radość w twarzy Frey usiadł obok głazu i poddał się ciszy tego miejsca*

Frey

*nagle spojrzała na niego jakby jej przyszło coś do głowy, a potem radosny uśmiech rozpromienił jej twarz* A może pokażesz mi jak się walczy tym mieczem, taka mała pierwsza lekcja *dodała z nadzieją w głosie* Tylko się ze mnie nie śmiej *zarumieniła się lekko*

Sir Keldorn

*Spojrzał na Frey, na jego twarzy gościło szczęście i spokój, już dawno nieczuł się tak dobrze* - możemy spróbować tylko nie wiem Pani czy jesteś już wystarczająco silna. *Podszedł do niej i pomógł jej wstać, dobył swój miecz dając jej znak, że jest gotów do pierwszej ich lekcji*
-kiedy będziesz już gotowa Pani to daj znak - *powiedział, a na jego twarzy wciąż gościła radość* - spróbujemy najpierw lekko sparować nasze miecze byś się do łzy przyzwyczaiła - * to powiedziawszy odszedłna bezpieczną odległość od głazu*

Frey

*uśmiechnęła się radośnie, lecz z delikatnym zarzenowaniem* Może zaczniemy od tego jak trzyma się miecz *jęknęła widząc wprawę z jaką przygotował się do ataku*

Sir Keldorn

*Odłożył miecz i podszedł do Frey, umieścił łzę w jej dłoniach i sam delikanie uchwycił je w swoje, następnie spokojnym i opanowanym ruchem nadgarstków wprawił miecz w ruch, pokazywał przy tym Frey różne cięcia, tłumacząc jej na co ma zwrócić uwagę.*

Frey

*słuchała uważnie chłonąc każde jego słow, jak ktoś bardzo głodny wiedzy, a jego ciepłe ręce na jej trochę za mocno ściskały i w końcu Frey syknęła z bólu*

Sir Keldorn

*Puścił jej ręce* - wybacz Pani jeśli za mocno ścisnąłem. Spróbuj teraz już sama powtórzyć to co zobaczyłaś - *poczuł się trochę zakłopotany*

Frey

*spojrzała na niego i uśmiechnęła się* To ja przepraszam *rzekła cicho*Jak widzisz niezbyt jestem z mieczami obyta *zawstydziła się swej nieudolności*

Siringa

* Pogrążona w rozmyślaniach, nie zauwazyła kiedy doszła do rzeki. Westchnęła cicho poczym usiadła przy jednym z drzew przy brzegu. Oparła się o nie zdejmując swe trzewiki. Miała nadzieję, że szum wody uspokoi jej duszę*

Frey

*zauważyła siostrę, a potem spojrzała na Keldorna* Nie wiem, czy możemy jej przeszkadzać *uśmiechnęła się do niego* Chyba powinna nabrać sił, bo trudne zadanie ją czeka... *zadrżała na całym ciele*

Sir Keldorn

- Mam pomysł Pani, może zajdę do kuchni i przyniosę nam jadło i wino, usiądziemy odpoczniemy i się pośilimy. Późno już, a Wy jeszcze nic nie jadłyście.
- Co o tym sądzisz?
* spojrzał na Frey*

Frey

*uśmiechnęła się radośnie* Ależ to wspaniały pomysł *zaśmiała się* Jeśli idziesz do kuchni, to na szafie stoi koszyk, a w nim jest koc, resztę musisz znaleźć w kuchni sam, bo służba pewnie jest rozproszona po całym przybytku *rzekła z uśmiechem* Wino na pewno znajdziesz w piwniczce, która znajduje się w wejściu do podziemi *zaśmiała się radośnie i na pomysł przyklasnęła* Jeno spiesz się, bo ochota mnie straszna naszła na cudowny piknik...*wyglądała teraz jak dziecko, które właśnie otrzymało wspaniały prezent, po długim okresie oczekiwania*